Eğer giysi inceyse ve altından ten rengi (beyazlık veya kırmızılık) görünüyorsa, bu giysi örtücü kabul edilmez ve namaz bu giysiyle geçerli olmaz. Ancak, giysi ince olmasına rağmen ten rengini belli etmiyorsa, o giysiyle namaz kılmakta bir sakınca yoktur. Aynı şekilde, eğer giysi ancak güneşe karşı durulduğunda altını gösteriyorsa ve namaz güneşin olmadığı bir yerde kılınıyorsa, bu da bir sorun teşkil etmez; çünkü namaz örtülü bir şekilde kılınmış olur. Bu durum sadece giysinin inceliğini gösterir, şeffaf olup altındaki ten rengini göstermediği anlamına gelir. İbn Kudâme (r.h.) şöyle demiştir: “Vacip olan, ten rengini örtecek bir şeyle örtünmektir. Eğer inceyse ve altından ten rengi görünüyorsa, beyazlığı veya kırmızılığı biliniyorsa, o giysiyle namaz caiz olmaz. Çünkü bu şekilde örtünme gerçekleşmez. Ancak ten rengini örtüyor ama vücudun şeklini belli ediyorsa, namaz caizdir, çünkü bundan kaçınmak mümkün değildir.” “el-Muğni” (1/337) Nevevî “el-Mecmu” (3/176)’da şöyle demiştir: “Arkadaşlarımız dediler ki: Bakışın ten rengi arasına girmesini engelleyecek bir şeyle örtünmek vaciptir. Bu yüzden, altından tenin siyahlığının veya beyazlığının görüldüğü ince bir elbise yeterli değildir.”  Şâfiî mezhebi bilginleri, giysinin güneş veya ateş aracılığıyla altını gösteriyor olması ve bu durumda avretin görülmesi, ancak güneş veya ateş olmadığında görünmemesi durumunun bir zarar vermediğini açıkça belirtmişlerdir. Aynı şekilde, giysinin altının dikkatli bakıldığında ve yakından incelendiğinde görünmesi de bir sorun teşkil etmez. (Haşiyetü Tuhfetü’l-Muhtâc, 2/112)