“Ezan okunurken konuşmak 30 senelik ibadeti siler” şeklinde bir sözün hadis kaynaklarında bir aslı veya sahih bir dayanağı bulunmamaktadır. Bu tür ifadeler, genellikle insanları ezana saygı göstermeye teşvik etmek amacıyla söylenmiş abartılı sözler olabilir. Ancak, ezan okunurken konuşmanın veya başka şeylerle meşgul olmanın dinde bazı sakıncaları ve mekruhlukları vardır. Peygamber Efendimiz (s.a.s.) ezan okunduğunda onu dinlemeyi ve müezzinin sözlerini tekrarlamayı teşvik etmiştir. Müezzinin sözlerini tekrarlamak ve ezan duasını yapmak sünnettir. Ezan okunurken konuşmak veya başka bir şeyle meşgul olmak, bu sünneti terk etmek anlamına gelip mekruhtur.

Peygamber Efendimiz (s.a.s.) şöyle buyurmuştur; “Müezzini işittiğiniz zaman, onun dediği gibi deyin. Sonra bana salât getirin. Çünkü kim bana bir defa salât getirirse, Allah onu on rahmet ile anar. Sonra da benim için Allah’tan vesile isteyin…” (Müslim, Salât, 14) Bu hadis, ezanı dinleyip tekrar etmenin önemini açıkça göstermektedir. Konuşmak, bu sünnete uymaya engel olur. Ezan, Allah’ın bir daveti, namaza çağrıdır. Bu kutsal davet esnasında dünya kelamı konuşmak veya başka işlerle meşgul olmak, Allah’ın çağrısına yeterli saygıyı göstermemek olarak algılanır. Nitekim bir rivayette “Ezan okunurken iş yapmak dinde noksanlıktır” ifadesi geçmektedir.

Ezan, dua ve ibadete yönelişin bir başlangıcıdır. Bu esnada kalbi dünya işlerinden arındırıp ezana kulak vermek, manevi bir huzur ve bereket getirir. Konuşmak veya meşgul olmak, bu manevi atmosferden ve ezanla birlikte gelen feyzden mahrum kalmaya yol açabilir. Sonuç olarak, ezan okunurken konuşmak haram değildir ve 30 senelik ibadeti siler gibi bir hükmü dinde kesinlikle yoktur. Zira ibadetleri silen tek şey, mürted olmak yani dinden çıkmaktır. Ancak bu davranış, ezana karşı gösterilmesi gereken saygı ve edebe aykırı kabul edilir, dolayısıyla mekruhtur. Müslümanlara düşen, ezan okunduğunda dünya işlerini bir kenara bırakıp bu ilahi çağrıya kulak vermek, müezzini tekrar etmek ve ardından ezan duasını yapmaktır. Bu, hem sünnete uygun bir davranış hem de manevi açıdan faziletli olandır.