Hanefi mezhebine göre, namazda yapılan küçük (ameli kalil) ve zaruri hareketler namazı bozmaz. İhtiyaç halinde baş veya göz işaretiyle cevap vermek de bu kapsamda değerlendirilir. Namaz kılan kişinin, kendisine yöneltilen bir soruya tamamen kayıtsız kalması bazen mümkün olmayabilir. İşaretle verilen kısa bir cevap, hem soruyu geçiştirmiş olur hem de namazın huşusunu önemli ölçüde bozmaz. Namazı bozan şeyler genellikle namazın mahiyetine aykırı olan, sıradanlaştıran veya kıbleye yönelme, rükû, secde gibi temel rükünleri ihlal eden durumlardır. İşaretle cevap vermek bu nitelikte bir eylem değildir. Nitekim bazı rivayetlerde, sahabe efendilerimizin namaz kılarken işaretle birbirlerine selam verdikleri veya bazı ihtiyaçlarını bu şekilde gidermeye çalıştıkları nakledilmiştir. Bu uygulamalar, zaruri durumlarda küçük işaretlerin (ameli kalil) caiz olduğuna dair bir dayanak teşkil eder. Buhari ve Müslim’de geçen bir hadiste: Abdullah bin Ömer (r.a.) şöyle demiştir: “Rasulullah (s.a.s.) Kubâ’da namaz kılarken insanlar gelip ona selam verdiler. O da işaretle selamlarına karşılık verdi.” Bu hadis, namazda işaretle selam alıp vermenin caiz olduğunu göstermektedir ki, sorulan soruya işaretle cevap vermek de benzer bir hükme tabidir. Hanefi mezhebinin önemli kaynaklarından olan El-Fetava el-Hindiyye’de, namazda zaruret olmaksızın yapılan çok hareketin (ameli kesir) namazı bozduğu belirtilirken, küçük ve zaruri hareketlerin namaza zarar vermeyeceği ifade edilir. Sorulan soruya işaretle cevap vermek de bu kapsamda değerlendirilir.