Bu durum, İslam fıkıhında, gayrimüslimlerin bayramlarına benzeme (teşebbüh) ve onların kutlamalarına katılım meselesi altında değerlendirilir. Eğer yemek, İslami kurallara göre helal maddelerden yapılmışsa (domuz eti veya alkol içermiyorsa, kesimi İslami usule göre olan etlerin kendisini yemek caizdir. Yemekte domuz eti, alkol veya İslami açıdan haram kılınmış başka bir madde varsa, bu yemeği yemek haramdır. Dolayısıyla eğer yemek helal malzemelerden yapılmışsa, ertesi gün onu yemekte özünde bir sorun yoktur. ​Bu noktada, yemeğin ne zaman ve hangi niyetle yenildiği önemlidir. Bir Müslümanın, gayrimüslimlerin yılbaşı gibi dinî veya özel bayramlarını kutlamak amacıyla düzenlenen sofraya o esnada oturması ve yemeği yemesi, onların kutlamasına manen iştirak olarak görüldüğü için caiz değildir. Fakat ​yemek, kutlamanın yapıldığı gün, kutlama niyetiyle veya kutlama anında yenmemiştir. ​Ertesi gün yenilen yemek, sadece beslenme amaçlıdır ve artık kutlama ritüelinin bir parçası sayılmaz. Bu durumda, ebeveynin hazırladığı ve helal maddelerden yapılmış yemeği ertesi gün yemek, aile bağlarını korumak (sıla-i rahim) ve israfı önlemek amacıyla caiz görülür. Bu nedenle, ​eğer söz konusu yemek helal maddelerden yapılmışsa ve kutlamanın yapıldığı günün ertesi günü sadece beslenme amacıyla yeniyorsa, bu caizdir. Burada asıl sakınılması gereken, gayrimüslimlerin inançlarına veya dinî ritüellerine benzeme niyetiyle, o kutlamaya fiilen katılmak veya o günü özel bir ibadet/kutlama günü olarak görmektir. Ertesi gün yenilen bir yemekte bu niyet ve fiil ortadan kalkar.