İslam dini, genel olarak kul hakkı ve özel hayatın gizliliği konularına büyük önem verir. Bir kişinin rızası olmadan özel bilgilerine erişmek, mesajlarını okumak veya onu takip etmek, bu temel prensiplere aykırı bir davranıştır. Kur’an-ı Kerim’de yer alan Hucurat Suresi’nin 12. ayetinde, “Ey iman edenler! Zannın çoğundan kaçının. Çünkü zannın bir kısmı günahtır. Birbirinizin kusurunu araştırmayın…” buyurulur. Bu ayet, başkalarının özel hayatını araştırmak, casusluk yapmak ve gizlice dinlemek gibi davranışların dinen yasak olduğunu açıkça ifade eder. Kul hakkı, kişinin canına, malına, namusuna ve şerefine yönelik her türlü haksız fiili kapsar. Bir kişinin özel bilgilerini izinsiz olarak ele geçirmek, onun mahremiyetini ihlal etmek ve ona zarar vermek, en büyük kul haklarından biri olarak kabul edilir. Kul hakkı, Allah’ın affetmediği ve sahibinin rızası olmadıkça helal olmayacak bir günah olarak görülür. İslam ahlakında güven esastır. Bir başkasının özel konuşmalarına, rızası olmadan ulaşmak, bu güveni zedeler ve ihanet olarak görülür. Eşler arasında bile olsa, bu tür bir davranış karşılıklı güveni temelden sarsar. Sonuç olarak, İslam’ın genel ahlaki prensipleri ve kul hakkı konusundaki hassasiyeti göz önüne alındığında, bir kişinin izni olmadan onun özel bilgilerine erişmek, dini ve ahlaki açıdan caiz görülmeyen bir davranıştır. Bu tür eylemler, hem kişisel hem de toplumsal güveni sarsan, dinin temel ilkelerine aykırı fiillerdir.