Bir kimsenin abdest uzuvlarının yarısından fazlasında yara veya hastalık varsa veya vücudunun çoğunluğuna suyun değmesi zararlı ise, abdest veya gusül yerine teyemmüm eder. Eğer zarar abdest azalarının yarısından azında ise, sadece sağlam yerler yıkanır, yaralı kısım mesh edilir. (Raddul’Muhtâr, 1/102, 260, 280) Dolayısıyla derisine su değmesi sakıncalı olan ve bütün vücudu egzama/iltihap kaplamış bu kişinin abdest uzuvlarının çoğu iyileşene kadar teyemmüm alması caizdir (dinî olarak geçerlidir). ​Bu hüküm, İslam fıkhındaki “zaruretler memnu olan şeyleri mübah kılar” kaidesine ve su kullanımının zarar vereceği durumları teyemmümün mazereti sayan genel prensibe dayanır. İslam fıkhında, hastalık veya yara nedeniyle suyun kullanılmasının zarara yol açacağı durumlarda teyemmüme ruhsat verilir. Fıkıh alimleri, Nisa Suresi, 43. ayette geçen “hasta iseniz” ifadesini, suyun kullanılmasının hastalığı artıracağı, iyileşmeyi geciktireceği veya dayanılmaz acı vereceği durumlar olarak yorumlamışlardır. Doktorun su yasağı da bu yoruma kesinlik kazandırır.