Toplum içinde sesli veya kokulu şekilde yellenmek (gaz çıkarmak), İslâm fıkhına göre doğrudan haram veya helal olarak hükme bağlanmaz, ancak kerahatten boş olmayan ve İslâm adabına aykırı bir davranış olarak kabul edilir. Bu konudaki hüküm, doğrudan yellenme eylemini yasaklayan bir nas (ayet veya hadis) olmamasından ziyade, genel görgü, nezaket ve başkasına eziyet vermeme prensiplerine dayandırılır. İslâm, kişinin başkalarına bedensel, ruhsal veya duyusal yönden zarar veren her türlü davranıştan kaçınmasını emreder. Peygamber Efendimiz (s.a.s.), ashâbını cemaat içinde kokusuyla başkalarını rahatsız eden (örneğin soğan veya sarımsak yiyen) kişilerin camiye gelmesinden sakındırmıştır. (Buhârî, Ezan, 160; Müslim, Mesâcid, 73) Fıkıh âlimleri, bu hadisi sadece yiyecek kokularına değil, ağız veya vücuttan çıkan, cemaati rahatsız eden her türlü kötü kokuya (sesli veya kokulu yellenme dâhil) teşmil etmişlerdir. Bu tür bir davranış, cemaate eziyet ve saygısızlık olarak görülür. ​Yellenme, irade dışı bir durum olsa dahi, topluluk içinde sesli veya kokulu yapılması edebe aykırıdır. Hanefi fıkıh kaynaklarında mescidde yellenme, gaz çıkarmanın mekruh olduğu bildirilmiştir. Sıkışıklık durumuyla karşı karşıya kalan kişinin bu fizyolojik durumu olabildiğince gizlemesi ve başkalarının rahatsız olacağı bir ortamda bu davranışı sergilemekten kaçınmak için gerekli tedbirleri almalıdır. Ancak gazı tutmak sağlık sorununa yol açıyorsa ve ortamdan uzaklaşma imkânı yoksa, bu durum zaruret hükmüne girer.