Meslek haline getirilmiş, organize dilencilik, toplum düzenini bozan, haksız kazanca yol açan ve insanların iyi niyetlerini suistimal eden bir durumdur. Devletin ve yetkili kurumların görevi, toplumun huzurunu ve düzenini sağlamaktır. Bu tür faaliyetleri engellemek, kamu menfaatinedir. Organize dilencilik, gerçekten ihtiyaç sahibi olan kişilere ulaşılmasını zorlaştırır. İnsanlar, sahtekar dilenciler yüzünden gerçek fakirlere yardım etmek konusunda tereddüt edebilirler. Yetkililerin bu konuda önlem alması, sadakaların ve yardımların doğru kişilere ulaşmasına yardımcı olur. İslam, haksız kazancı, tembelliği ve insanların duygularını istismar etmeyi yasaklar. Meslek edinen dilenciler, bu prensiplere aykırı davranırlar. Bu tür bir durumu yetkililere bildirmek, bir nevi kötülüğü engelleme (emr-i bi’l-ma’ruf nehy-i ani’l-münker) kapsamına girebilir. Özellikle çocukların veya engellilerin dilencilik için kullanılması gibi durumlarda, bu kişiler çoğu zaman istismara uğramaktadır. Yetkililere yapılacak bildirimler, bu tür mağduriyetlerin önüne geçebilir. Dolayısıyla, dilencilik yapan kişinin gerçekten muhtaç olup olmadığı tam olarak bilinemediği durumlarda, özellikle meslek edinmiş veya istismar amaçlı dilencilik yapan kişileri yetkili makamlara (belediye zabıtası, polis vb.) bildirmek, hem toplumun hem de gerçek ihtiyaç sahiplerinin yararına bir davranıştır. Yardım etmek isteyen kişiler, dilenciler yerine güvenilir yardım kuruluşları, dernekler veya güvendikleri şahıslar aracılığıyla ihtiyaç sahiplerine ulaşmayı tercih etmelidirler.