Peygamber Efendimizin namazlarda yaptığı rivâyet edilen ilâve dualar tüm namazlarda okunabilir mi?

Rasûlullâh (s.a.v) rükû yaptığı zaman şöyle dua ederdi: “Ey Allâhım sana rükû yaptım, sana inandım, sana teslim oldum, sana tevekkül ettim. Sen Rabbimsin, kulağım, gözüm, etim, kanım ve kemiklerim alemlerin Rabbi olan Allâh önünde haşyetle, eğilmektedir.”^[1]

Peygamber Efendimiz (s.a.v) secde ettiği vakit şöyle dua ederdi: “Allâh’ım sana secde ettim, sana inandım, sana teslim oldum. Yüzüm de, kendisini yaratıp şekillendiren, ona kulak, göz takan yaradanına secde etmiştir. Yaratanların en güzeli olan Allâh ne yücedir.”^[2]

Rasûlullâh (s.a.v) sırtını rükûdan kaldırdığı zaman: “Allâh, kendisine hamd edeni işitir. Ey Allâhım, Ey Rabbimiz; gökler dolusu, yerler dolusu ve bunlardan başka istediğin her şey dolusu hamdler sana olsun” derdi.^[3]

Rasûlullâh (s.a.v) iki secde arasında: “Allâhım bana mağfiret et, merhamet et, bana afiyet ver, bana hidayet ver, bana rızık ver” derdi.^[4]

Hanefî mezhebinde bu ve benzeri rivâyetlerde gelen dua ve zikirlerin arapça şekliyle, teheccüd ya da başka tüm nâfile namazlarda yapılmasının meşru olduğuna yorumlanmıştır. Farz ve vacip namazlarda okunması uygun görülmemiştir. Ancak Şâfiî mezhebi ise, tek başına kılınan ya da cemaatle kılınan farz namazlarda, cemaat bu ilâvelerden ağırlanmadığı takdirde okunabileceği görüşündedir.

 

---

Kaynakça:

[1] Nesâî, Kitâbu’t-tatbîk, bâb-u nev’î âhar; h. no: 1051
[2] Tirmizî, Kitâbu’d-deavât, 32, 1; h. no: 3719
[3] Müslim, Kitâbu’s-salât, 202, h. no: 1067; bâbu mâ yekûlu izâ rafea ra’sehû mine’r-rukû
[4] Ebû Dâvûd, Kitâbu’s-salât, 146; bâbu’d-duâ beyne’s-secdeteyn 1, h. no: 850

---

URL Kopyala