Hanefî fakihleri, ikrahın (zorlama) sözlü tasarruflara etkisini gerek rızâ-ihtiyar ayırımlarına, gerekse akidlerin kuruluş ve sıhhat şartı konusundaki genel teorilerine uygun düşen bazı ayırımlar yaparak açıklarlar. Hanefîler’e göre söylenmesi için zorlanılan şeyler nikâh, boşama, boşamadan dönüş (ric‘at), kısastan vazgeçme, nezir ve yemin gibi fesih kabul etmeyen, ciddiyetsizlik ve şaka ile yapıldığında da belli sonuçları olan sözlü tasarruflardan ise, ikrah bu tür tasarruflara etki etmez; ikrah altında yapılmış da olsa bunlar sahih ve geçerli şekilde sonuç doğurur. Ayrıca hükümlere etki eden ikrah’tan kast edilen mülci olan ikrahtır yani can veya uzuv telefi tehdidiyle yapılandır. Bu derece bir tehdit içermeyen ikrahın zaten hükümlere tesiri yoktur yani mükrehin rızası olmasa da ihtiyarını kullanma özgürlüğü vardır. Meselemizde hem mülci ikrah yoktur hem de olsa bile bu tür tasarruflara etkisi yoktur. Ancak zahiri hüküm böyle olsa da mesle uhrevi vebalden arınmış değildir zira insanları istemediği şeylere kerhen zorlamak caiz değildir.