Öncelikle eşler arası ihtilaflarda haklı veya haksız taraf karşılıklı dinlenerek çözümlenmesi gereken meselelerdendir. Bir tarafın eziyet gördüğünü iddia etmesi gerçekte öyle olduğu anlamına gelmeyebilir. Dolayısıyla ihtilaflar karşılıklı dinlenerek, haklı haksız veya eziyet eden ve eziyet edilen taraf sağlıklı şekilde tespit edilebilir. Evlilikte sürekli huzursuzluk, geçimsizlik, hakaret ve eziyetin baş göstermesi, evlilik bağının temel gayesi olan huzur ve sükûnun kaybolmasına neden olur. Bu durum, çocukları ve eşleri olumsuz etkileyeceği için, bu tür bir evliliği sonlandırmak dinen sakıncalı görülmez. Hatta bazı alimler, evin huzurunu kaçıran, aileyi kötü etkileyen bir eşi boşamanın daha uygun olabileceğini ifade etmişlerdir. ​Kocasına eziyet etmek, İslam’da şiddetle yasaklanmış ve ağır bir günah olarak kabul edilmiştir. Bu durum, eziyet gören kocaya, evliliği sonlandırma yönünde meşru bir dayanak sağlar. Muâz İbni Cebel’den (r.a.) rivayet edildiğine göre Rasûlullah (s.a.s.) şöyle buyurmuştur: ​”Dünyada bir kadın kocasına eziyet ederse, o kimsenin hûrilerden olan hanımı o kadına şöyle seslenir: Allah canını alsın! Üzme onu! O senin yanında şimdilik misafirdir, yakında senden ayrılıp, bize kavuşacaktır.” (İbn Mâce, Tirmizî, Ahmed rivayet etmiştir.) ​

“Dünyada bir kadın kocasına eziyet ederse, o kimsenin hûrilerden olan hanımı o kadına şöyle seslenir: Allah canını alsın! Üzme onu! O senin yanında şimdilik misafirdir, yakında senden ayrılıp, bize kavuşacaktır.” (İbn Mâce, Tirmizî, Ahmed rivayet etmiştir.) ​Bazı rivayetlerde ise, “Kıyamet günü azabı en şiddetli olan iki kişiden bahsedildi; Kocasına isyan eden kadınla, kendisini istemedikleri halde onlara imamlık yapan (zalim) kimse.” (Tirmizi, Salat, 150, h.no: 360) buyrulmuştur. ​Bu hadisler, kadının kocasına eziyet etmesinin veya isyan etmesinin ne kadar ciddi bir günah olduğunu ortaya koyar ve bu durumun evlilik birliğini zedeleyen önemli bir meşru gerekçe olduğunu gösterir. Özetle, ​kocasına sürekli eziyet eden, hakaret eden ve onu aşağılayan bir kadını boşamak caizdir. İslam, boşanmayı teşvik etmese de, evlilik hayatının çekilmez hale gelmesi, huzurun tamamen yok olması ve eşin İslami/ahlaki sorumluluklarını yerine getirmemesi durumlarında, bu tür bir evliliği sonlandırmak, eşler ve aile için daha hayırlı bir çıkış yolu olarak görülebilir. Ancak boşanmadan önce, Kur’an’da belirtilen nasihat, yatak ayırma gibi ıslah yollarının denenmesi de tavsiye edilen bir adımdır (Nisâ Suresi, 34. Ayet’te nüşuz (geçimsizlik/itaatsizlik) gösteren kadına karşı uygulanabilecek tedbirler belirtilmiştir).