İslam hukukunda mehir, erkeğin evlenirken kadına vermeyi taahhüt ettiği ve maddi karşılığı olan bir bedel hediyesidir. Mehir, kadının kendi mülküne geçer ve kadın bu mal üzerinde dilediği gibi tasarrufta bulunabilir. Mehir, evliliğin geçerlilik şartlarından biri olmasa da, evliliğin önemli bir unsuru ve kadının güvencesidir. Mehir olarak verilecek şeyin maddi bir değeri olmalı ve hukuken meşru bir menfaat sağlamalıdır. Kadın mehir alacağını kocasına veya hayır kurumlarına bağışlayabilir. İslam hukukuna göre mehir, evlilik akdi ile kadının hakkı olan maldır ve bu mal üzerinde tam tasarruf yetkisi vardır. Bu nedenle, kadın kendi rızasıyla mehri kocasına iade edebilir, tamamını veya bir kısmını bağışlayabilir. Aynı şekilde, dilerse bu mehri herhangi bir hayır kurumuna da bağışlaması caizdir. Bu bağışın geçerli olabilmesi için kadının tam rızası olması ve herhangi bir baskı altında olmaması esastır. Kadın reşit ve akıl sağlığı yerinde olmalıdır. Özetle, kadın, kendi isteğiyle mehir hakkından vazgeçebilir ve kocasına bağışlayabilir. Buna “ibra” denir. Kadın, dilediği takdirde mehir hakkını bir hayır kurumuna veya başka bir kişiye de bağışlayabilir.