Hayızlı olmak, nikâh akdinin sıhhatini (geçerliliğini) bozmaz. Hanefi fakihleri, nikâh akdinin sıhhat şartlarının hayız haliyle bir ilgisi olmadığını belirtmişlerdir. El-Hidâye ve Mecmau’l-Enhur gibi temel Hanefi metinleri, hayız halinin sadece cinsel ilişki (cima) için bir engel olduğunu, nikâhın geçerliliğine (akdine) bir engel teşkil etmediğini açıkça ifade eder. Ancak nikâh akdi geçerli olsa bile eşler, kadın hayızdan temizlenip gusül abdesti alana kadar cinsel ilişkiden kesinlikle kaçınmak zorundadır. Caminin bahçesi, avlusu veya camiye bitişik olup mescit hükmünde olmayan müştemilat (eklenti) alanları, dinen nikâh akdi için uygun mekânlardır ve bu eylemde fıkhen bir sakınca yoktur. Hanefi fıkhına göre caminin bahçesi, cami binasının kendisinden farklı hükümlere tabidir ve bu alanlar dinî ve toplumsal işler için kullanılabilir. Esasen nikâhın aleniyeti (açıkça ilanı) mendup (sevilen) bir eylemdir; bu nedenle cami ve çevresi, şahitlerin kolayca toplanabileceği ve duyurulabileceği bir yer olması sebebiyle tercih edilebilir. Fakat Hanefi mezhebine göre hayızlı (âdetli) kadının cami içerisine girmesi veya cami içinde beklemesi kesinlikle caiz değildir (haramdır). Hanefi fıkhında bu hüküm, Kur’an-ı Kerim’de cünüp olanların namaz kıldıkları yerlere (mescitlere) yaklaşması yasağına (en-Nisâ, 4/43) ve Peygamber’imizin (s.a.s.) cünüp veya hayızlı kimselerin mescide girmesini yasaklayan hadislerine dayanır. Hayızlı kadın, hükmen cünüp gibidir ve namaz gibi ibadetleri yerine getiremez. Bu nedenle El-Kâsânî’nin Bedâi’u’s-Sanâi’ gibi temel eserlerde hayızlı kadının camide durması haram olarak nitelendirilmiştir. ​Eğer nikâh akdinin cami içerisinde yapılması zorunlu ise, gelinin hayız halinde olması durumunda gelin, camiye girmeden dışarıda bekleyerek kendisini temsil etmesi için bir vekil tayin eder. Vekil, cami içerisinde nikâh akdini gelin adına kabul eder (icab ve kabul). Bu, fıkhen tamamen geçerli bir nikâhtır.