İstimna (mastürbasyon) câiz midir?

Hanefî mezhebinin görüşlerini nakleden İbni Âbidin, bu hususta bazı âlimlerin görüşlerine yer vermektedir. Kişinin şehveti baskın gelir, kalbini meşgul edecek derecede fazla olur, bekâr bulunur veya evli olup da eşine ulaşma imkanı olmazsa, rahatsızlık veren şehvetini teskin etmek için bunu yaptığı takdirde, Fakih Ebûlleys: “Bu durumda bir vebal olmayacağını umarım” demektedir. Ama sırf şehvetini celbetmek, kendisini zorla tahrik etmek için yaparsa günahkâr olur.^[1]

Yine Hanefî âlimlerinden Şurunbulâli: “Bekâr kimse harama gireceğinden korktuğu zaman, şehvetini teskin için istimna câizdir. Bu işinden dolayı ne sevap, ne de günah kazanır. Fakat şayet keyfî olarak yaparsa günahkâr olur” demektedir.^[2]

Sonuç olarak, harama düşme tehlikesiyle karşı karşıya gelen bir kimse, harama düşmemek için ehven-i şer olan istimnayı yaparsa ve buradaki niyeti de haramdan kaçınmak, namusunu korumak olursa, câiz gören âlimlerin içtihatlarına göre hareket edilebilir. Fakat istimnayı alışkanlık hâline getirmek, kişiye yakışmayan çirkin bir davranıştır. Ayrıca, fazla (sû-i istimalat) kişide zekâ ve hafıza kaybına da sebep olduğu ifâde edilmektedir.

 

---

Kaynakça:

[1] İbni Âbidin, Reddu’l-Muhtâr, Kitâbu’s-savm, bâbu mâ yüfisü’s-savme vemâ lâ yüfsiduhû, c. 2, s. 399
[2] Şurunbülâlî, Merâki’l-Felâh, bâb fi’l-ğusl, fasl mâ yecibu fîhi’l-iğtisâl, s. 42

---

URL Kopyala