Premium gibi abonelik tabanlı hizmetlerin caiz olup olmadığına dair farklı görüşler ve bu görüşleri destekleyen deliller bulunmaktadır. Caiz görmeyenler ekseriyette olmakla birlikte caiz gören de vardır. Caiz görenler, sözleşmenin bir hizmet kiralama (icâre) sözleşmesi olarak ele alınabileceğini ve faydanın belirsizliğinin sözleşmenin temelini bozacak düzeyde olmadığını savunurlar.

Fakat bu konuya temkinli yaklaşan ve caiz görmeyenlerin argümanları genellikle modern ticaretin getirdiği yeni sözleşme biçimlerinin, İslam hukukunun temel prensipleriyle ne kadar uyumlu olduğu sorusu etrafında şekillenir. Bu görüşün temel dayanağı, sözleşmedeki belirsizlik (garar) unsurudur. İslam hukuku, taraflardan birinin zarara uğrama riskini artıran ve sözleşmenin sonucunu belirsiz kılan işlemleri yasaklar. Hepsiburada Premium, “ücretsiz kargo” gibi bazı avantajlar sunar. Ancak bu avantajların miktarı ve değeri, üyenin ne kadar alışveriş yapacağına, hangi ürünleri alacağına ve kampanyalara bağlıdır. Kişi, aylık veya yıllık ödeme yaparak, ne kadar fayda elde edeceğini kesin olarak bilemez. Elde edilecek fayda, kişinin gelecekteki davranışlarına bağlı olduğu için sözleşmenin yapıldığı anda tam olarak belirlenememiştir. Bu durum, fıkıhta belirsizlik olarak değerlendirilir ve sözleşmenin geçersiz olmasına neden olur.

İslam fıkhında bir sözleşmenin geçerli olması için, karşılıklı olarak verilenlerin (ivaz) belirli olması gerekir. Hepsiburada Premium üyeliği bu açıdan da tartışmalıdır. Üye, belirli bir miktar para öder, ancak bunun karşılığında somut ve kesin olarak ne aldığı belirsizdir. Üye hiç alışveriş yapmazsa, hizmet bedeli ödemiş ancak hiçbir karşılık almamış olur. Yapsa bile, aldığı Hepsipara veya kargo avantajlarının, ödediği ücrete denk olup olmadığı kesin değildir. Hepsiburada Premium’un sunduğu Hepsipara sistemi, yapılan alışverişin bir kısmının nakit para olarak değil, “sanal para” olarak geri verilmesi esasına dayanır. Eğer bu Hepsiparalar, peşin ödenen üyelik bedelinin bir karşılığı olarak görülür ve elde edilen kazanç, ödenen ücretten fazla olursa, bu durum faiz şüphesi oluşturur. Ayrıca ön ödemeli hesaplara yatan paralar firmaya verilen borç hükmündedir ve bunun karşılığında indirim, bonus vb. adı altında ikram almak borçludan alınan bir menfaat olması hasebiyle de faiz hükmünü taşımaktadr.