İddet; kocanın ölümü, boşanma veya fesih sebeplerinden birisiyle evliliğin sona ermesi halinde, yeniden evlenebilmek için kadının beklemek zorunda olduğu süreyi ifade eder. Ölüm iddeti; kamerî aylara göre 4 ay 10 gündür. Ayette şöyle buyurulur: “Sizden, ölen ve geride eş bırakan erkeklerin eşleri dört ay on gün iddet beklerler.” (Bakara, 2/234) Ayet-i kerime mutlak anlam taşıdığı için, kocanın karısıyla nikâh akdinden sonra cinsî temasta bulunup bulunmaması veya kadının hayız görüyor olup olmaması, hükmü değiştirmez. Zira kendisiyle cinsî temas ve halvette bulunulmamış eşin iddetten muaf tutulması yalnız boşanma hâline aittir. Kur’an-ı Kerim’de şöyle buyurulur: “Ey iman edenler! Mümin kadınları nikâhlar, sonra da kendilerine dokunmadan boşarsanız; artık sizin onların üzerinde iddet sayma hakkınız yoktur.” (Ahzâb, 33/49)

Diğer yandan kocası ölen kadın hâmile ise, bu takdirde iddeti doğumla sona erer. Bu konu hakkında genel hüküm içeren ayet şudur: “…Hâmile kadınların iddeti, doğum yapmalarıyla tamamlanmış olur…” (Talâk, 64/4) Ayrıca dört ay on gün ölüm iddeti, yalnız sahih olan ve kocanın ölümüne kadar da sahih olarak devam eden nikâha mahsustur. Eğer nikâh akdi fâsid olursa; kadın, Hanefî ve Hanbelîlere göre, hayız gören cinstense üç hayız; Mâlikî ve Şâfiîlere göre ise üç temizlik (tuhr) süresi iddet bekler. Çünkü iddet süresinin uzun tutulması evlilik nimetinin sona ermesinden doğan üzüntü yüzündendir. Bu üzüntü yalnız sahih nikâhta gerçekleşir. Bu nedenle fasit nikah esnasında ölüm olursa kadın hayız gören cinsten değilse bekleme süresi üç aydır. (Talâk, 64/4)