Top sakal, genellikle sadece çene kısmında bırakılan, yanak ve boyun bölgesinin tıraş edildiği sakal şeklidir. Sakalın İslami açıdan önemi genellikle fıtrat hadisleri ve Peygamberimizin (s.a.s.) uygulamalarına dayanır. Bu hadislerde sakalın uzatılması (i’fâü’l-lihye veya irhâü’l-lihye) emredilirken, bıyıkların kısaltılması veya tıraş edilmesi (ihfâü’ş-şârib) emredilir. Bu emir, sakalın tamamen, yani doğal haliyle ve yanaklar da dahil olmak üzere uzatılmasını ifade ettiğinden top sakal şeklinde bırakmak bu emirle çelişir. Top sakal bırakmak, kazıtmaksızın da olsa sakalın bir kısmını kesmek anlamına geldiği için bu genel emre aykırıdır. Nitekim Buhârî ve Müslim’de geçen “Müşriklere muhalefet edin; sakalları uzatın, bıyıkları kısaltın” buyrulmuştur. Bu hadisteki “sakalları uzatın” ifadesi, sakalın doğal olarak uzayan tüm kısımlarını kapsar. Yanaklardaki ve çenedeki sakalın ayrıştırılması, bu emrin ruhuna aykırıdır. Top sakal, bu bütünlüğü bozar.

Bazı alimler, sakalın belirli bir tarzda (örneğin top sakal şeklinde) bırakılmasının, şöhret peşinde koşmak veya farklı görünme arzusuyla yapıldığı takdirde ayrı bir sakınca barındıracağını belirtirler. İslam’da giyim, kuşam ve görünümde aşırılıklardan ve gösterişten kaçınmak tavsiye edilir. Dolayısıyla eğer top sakal, dini bir emir veya sünneti yerine getirmekten ziyade, bir moda akımı veya dikkat çekme amacı taşıyorsa, bu durum hoş karşılanmaz. İslam’ın ilk dönemlerinde, Sahabe ve Tâbiîn’in genel uygulamasının, sakalı doğal haliyle, tam olarak uzatmak olduğu belirtilir. Top sakal gibi belirli bölgelerin tıraş edildiği bir uygulamanın, o dönemde uygulanmadığı da bilinmektedir. Bu durum, top sakalın sünnete aykırı olduğuna dair bir kanıt olarak kabul edilir.