​Müslümanların kâfirlerin bayramlarına katılmasını, o bayramları tebrik etmesini ve onlara yardım etmesini yasaklayan alimler, hediye almayı da bayramı ikrar etme (doğrulama, onaylama) ve onların batıl inancına destek olma kapsamına dahil ederek haram kabul etmişlerdir. Bu alimlerin  temel dayanakları, onların bayramlarını yüceltmeye sebep olmama ve onlara benzemekten (teşebbüh) sakınma prensibidir. Abdullah b. Ömer’den (r.a.) rivayet edilen, “Kim bir kavme (topluluğa) benzerse, o da onlardandır.” (Müslim, Libas, 461; Ebû Dâvûd, Libas, 4) hadisi, bu hükmün temel dayanağıdır. Bayram günlerinde onların özel yiyeceklerini veya süslerini kabul etmek, onlara benzemek ve bayramlarını ikrar etmek olarak görülmüştür. İbn Nüceym, Hanefî fıkıh alimi Kâdîhân’ın fetvasını aktararak şöyle der: “Müslüman bir kimsenin, mecûsîlere (ateşe tapanlara) onların Nevruz ve Mihrican bayramları için hediye vermesi, bayramlarını tebrik etmesi mekruh (tahrimen mekruh-harama yakın) addedilmiştir. Bu mekruhluğun sebebi, onların küfrünü ve batıl inancını destekleme ihtimalidir.” ​Hediye almanın hükmü, hediye vermenin hükmüne kıyaslanmıştır. Eğer bayram sebebiyle vermek mekruhsa, bayramı yüceltme şüphesi barındırdığı için almanın da aynı şekilde mekruh olduğu görüşü benimsenmiştir.