Cenazeleri yıkanmadan, kefenlenmeden namazı kılınan şehitler kimlerdir?

Şehitlik iki çeşittir:

a) Hem dünya hem de âhiret itibariyle şehit sayılan kimselere, şehîdi kâmil denir. Bunlar muharebede öldürülenler yahut âsiler, eşkıyalar, anarşistler veya evinde hırsızlar tarafından pusuya düşürülerek zulmen öldürülen kimselerdir.

Bir Müslümanın şehîdi kâmil sayılabilmesi için altı şart lazımdır:

a) Müslüman olmak.
b) Akıllı olmak.
c) Bâliğ olmak.
d) Cünüp olmamak, hayız ve nifas halinde bulunmamak.
e) Vurulmanın akabinde hemen ölmüş olmak. Vurulduktan sonra, ölmeden önce yiyip içerse, tedavi görürse, vurulduğu yerden başka tarafa taşınırsa veya üzerinden bir namaz vakti geçecek kadar yaşarsa, kâmil şehitlik kısmından çıkar, uhrevî şehit olur.
f) Öldürülmüş olmasından dolayı, öldüren kimseye kısas icab etmek, yani kasten öldürülmüş olmak. Hata yoluyla öldürülme durumlarında katile kısas vâcib olmadığı için, maktul şehîdi kâmil kısmına girmez.

Şehîdi kâmiller, yıkanmadan kanlı elbiseleri ile gömülürler. Hazreti Ömer (Radıyallâhu Anh) ile Hazreti Ali (Radıyallâhu Anh) de bu şartlarda eksiklik olduğu için yıkandılar, Hazreti Osman (Radıyallâhu Anh) ise yıkanmadan namazı kılındı.

a) Dünya itibariyle şehit sayılmayan, yani yıkanıp kefenlenmiş olarak cenazesi kılınan, fakat ahirette şehit muamelesi gören kimselere şehîdi uhrevî denir. Şehîdi kâmil olmanın şartlarından birini kaybeden kimseler, bu kısma girerler.

Bundan başka şu kimseler de âhiret şehîdi sayılır:

a) Suda boğulanlar.
b) Ateşte yananlar.
c) Enkaz altında kalanlar.
d) Veba gibi bulaşıcı bir hastalıktan ölenler.
e) Sıtma gibi ateşli hastalıktan ölenler.
f) İlim yolunda ölenler.
g) Ciğer hastalıklarından ölenler.
h) Doğum sırasında veya lohusa iken ölen kadınlar.
i) Baş ağrısından ölenler.
j) Karın ağrısından ölenler.
k) Ailesinin nafakasını helâlinden kazanmak için çalışırken iş kazasından ölenler.
l) Cuma gecesi ölenler.
m) Gurbet ilde vefât edenler.
n) Akrep, yılan sokması gibi sebeblerle vefât edenler.^[1]

 

---

Kaynakça:

[1] Buhâri, Kitâbu’l-ezân, 32; bâbu fadli’t-tehcîr ilâ’z-zuhr, h. no: 652; Kitâbu’l-cihad, 30; bâb eş-Şehâdetü seb’un sive’l-kıtâl, h. no: 2829; İbni Mâce, Kitâbu’l-cihâd, 17; bâbu mâ yürcâ fîhi’ş-şehâde, h. no: 2803-2804; Ebû Dâvûd, Kitâbu’l-cihâd, 15; bâb fîmen mâte ğâziyen, h. no: 2499; Ebû Nuaym, Hılyetü’l-Evliyâ, c. 3, s. 155.

---

URL Kopyala