Fıkhen, evlilik görüşmesi bir “nişan” (hıtbe) aşamasına yaklaştığında, yani taraflar evlenmeye ciddi bir niyetle karar verdiğinde, bu durum başka birinin aynı kadınla görüşmesini (talip olmasını) yasaklar. ​Peygamber Efendimiz (s.a.s.) şöyle buyurmuştur: “Bir kimse, kardeşinin nişanı üzerine nişanlanmasın; ta ki, birincisi ya izin versin ya da vazgeçip bıraksın.” (Sahih-i Buhârî, Nikâh 46) Görüşme aşamasında, eğer bir kişiyle ciddi bir ilerleme kaydedilmiş ve taraflar evliliğe karar vermişse (gizli bir nişan/söz kesme sayılır), o kişiye karşı dürüstlük beklenir. Aynı anda başkalarıyla görüşmeye devam etmek, gizli bir nişanı bozma ve diğer kişiyi aldatma potansiyeli taşır. Aynı anda birkaç kişiyle görüşmek, bu kişilerin hiçbirine tam bir niyet ve dürüstlükle yaklaşılmadığı, hepsinin “yedekte” tutulduğu izlenimini verir. Bu, fıkhi yasak olan nişanı bozma fiilinin zeminini hazırlar. ​İslam, ticaret ve evlilik dahil olmak üzere tüm ilişkilerde dürüstlüğü ve açıklığı esas alır. ​

İslam, genel olarak müminin mümin kardeşine karşı hile yapmasını ve onu aldatmasını yasaklar: ​Peygamber Efendimiz (s.a.s.) şöyle buyurmuştur: “Kim bizi aldatırsa, bizden değildir.” (Sahih-i Müslim, İman 164) Evlilik görüşmesi yapan bir kişi, karşı tarafı, kendisinin sadece onunla evlenmeyi düşündüğüne dair bir zan altında bırakır. Aynı anda birden fazla kişiyle görüşmek, karşı tarafa verilen bu zanna ters düşer ve onu aldatma (garar) riski taşır. Evlilik, karşılıklı güven üzerine kurulacak en temel kurumdur. Görüşmelerin birden fazla kişiyle gizlice sürdürülmesi, bu güven ilkesini zedeler ve ilişkinin başlangıcını şüpheli bir hale getirir. ​Evlilik, hayati bir karardır ve ciddi bir irade beyanı gerektirir. Bir kişinin aynı anda birden fazla evlilik adayını değerlendiriyor olması, ciddi bir kararsızlık ve istikrarsızlık göstergesidir. Bu durum, fıkıhta yerilen bir davranış olan hayatî kararları hafife alma anlamını taşır. Bu nedenle, bir kişiyle görüşme reddedilmeden, diğer görüşmelere başlanmamasıdır.