Öncelikle; İslâm Fıkıh Konseyi’nin kredi kartları hakkındaki kararnamesi şöyledir: Alacaklı borçluya, borcunu belirlenen vakitte ödemediği takdirde, belirli ve muayyen nispette bir malî ceza şart koştuğunda bu şart geçersizdir, yerine getirilmesi gerekmediği gibi helâl de olmaz. Bu şartı koşan, ister banka ister başkası olsun fark etmez. Zira bu, Kur’ân’ın yasakladığı cahiliye fâizinin ta kendisidir. Sözleşmesinde; ekstreyi ve aylık taksitleri vaktinde ödemediği takdirde, fark ödemeyi kabul şartı bulunan kredi kartlarının kullanılması câiz değildir, zira bu fâizdir. Kartı kullanan kişinin, kart maaşına endeksli diye, gecikme olmadan borcunu kapatacağına güvenmesi de, bu kartla muameleyi mubah kılmaz. Haram olan bir akde girmek, fâizli şartı kabul etmek, fâize düşmekten sakınmak niyeti ile de olsa haramdır. Çünkü fâiz anlaşmasına rıza ve üzerine imza atmak da haramdır.

Bununla birlikte, yetkili mercilerce bildirildiğine göre; toplu taşıma sistemleri, öğrencilere, yaşlılara veya belirli abonelik sahiplerine özel indirimli tarifeler sunar. Bu indirimler, genellikle kişiselleştirilmiş ulaşım kartlarıyla ilişkilidir. Kredi kartıyla yapılan ödemeler, bu kişiselleştirilmiş indirimlerden faydalanmaya uygun değildir, çünkü sistem o kişinin indirim hakkını otomatik olarak tanıyamaz. Dolayısıyla, bu tür ödemeler “tam tarife” veya “tek kullanımlık” biniş olarak değerlendirilir ve daha yüksek bir ücret alınır. Ulaşım kartları, yolcu hareketliliği hakkında değerli veriler sağlar. Kredi kartı işlemleri, bu tür detaylı kullanım verilerini toplama konusunda ulaşım kartları kadar etkili olmadığı ifade edilir. Ancak kurum, kredi kartıyla yapılan çekimin tahsilatını anlaşmalı bankadan peşin tahsil edip kesilen komisyonu vatandaşa yansıtıyor olabilir.

Ayrıca toplu ulaşım kartları, ön ödemeli banka kartı sisteminde işleyiş sağlayan katlardır.  Ön ödemeli kartlar aracılığıyla anlaşmalı kurumlar ile yapılan alışverişlerde cashback yani nakit indirimi uygulanabilmektedir. Ön ödemeli kartlar, bankacılık/finans sektöründe faaliyet gösteren kuruluşlar tarafından sunulan bir hizmettir. Bu hizmet gereğince müşteri, ön ödemeli kartına önceden yüklediği belli oranlardaki meblağı dilediği zaman harcamalarında kullanabilmekte, karta herhangi bir ön yükleme yapmadığı takdirde ise kart kullanılamamaktadır. ATM kart ve bankamatik lerde olduğu gibi faizli işlem barındırmayan veya faizli işlemlere aracı kılınmayan ön ödemeli kartların kullanılmasında ise bir sakınca bulunmamaktadır.

Ön ödemeli kartların belli bir mevzuat çerçevesinde çıkarılıp işleme konduğu ve her kuruluşun kendi koyduğu şartlar muvacehesinde bu hizmeti sunduğu anlaşılmaktadır. Ancak bankacılık ve finans sektöründe açılan cari hesaplardaki paralar, müşteri tarafından bankaya verilen borçtur, bu durumda müşteri alacaklı olduğuna göre, borçlunun alacaklıya vereceği hediye, hukuken borcu fazlasıyla geri ödemek, yani faiz olacaktır. Dolayısıyla bu sebeplerle bu puanlar, nakit indirimleri veya iadelerinden faydalanmak da caiz olmayacaktır. Yani toplu ulaşım kartlarına yatan ön ödemeler sistem tarafından önden alınan borç olup buna mukabil alacaklıya indirim yapılması yoluyla bonus sağlanması da sakıncalı bir uygulama olarak görülmektedir.