Oruçlu için mekrûh olan şeyler nelerdir?

Oruçlu olanın su ile ıslatılmış misvak, diş fırçası kullanması İmâm-ı Ebû Yûsuf’a göre mekrûhtur. Fakat diğer âlimlere göre mekrûh değildir.

Oruçlu kimsenin istincada (büyük abdest temizliğinde) veya abdest alırken ağzına ve burnuna su verirken aşırı gitmesi, fazla su kullanması mekrûhtur.

Oruçlunun bir özrü bulunmaksızın pişirilen yemeği yalnız dili ile tatması mekrûhtur. Bir kocanın kötü huylu olması, karısı için bir mazerettir, böyle bir kadın pişireceği yemeğin tadına ve tuzuna yutmadan bakabilir. Fakat oruçlu bir kimsenin satın alacağı bal ve yağ gibi şeylerin iyi olup olmadığını anlamak için yutmadan diliyle onlardan tatması mekrûhtur.

Oruçlu kimsenin, önceden çiğnenmiş beyaz ve parçalanmaz bir sakızı çiğnemesi mekrûhtur. Fakat yeni veya parçalanan bir sakız çiğnemek orucu bozar. Erkekler oruçlu olmadıkları zamanlarda da sakız çiğnemeleri mekrûhtur. Bir özür sebebiyle çiğneyeceklerse, gizlice çiğnemeleri gerekir.

Oruçlunun kan aldırması ise, orucunu koruyamayacak şekilde zayıf düşmesinden korkulursa mekrûhtur, değilse mekrûh olmaz.

Ramazanda harareti azaltıp serinlemek için ağzı çalkalamak ve soğuk su ile yıkanmak, İmamı Azam’a göre mekrûhtur. Çünkü böyle bir hareket, ibadet için bir daralma göstermek demektir. Fakat İmam Ebû Yûsuf’a göre, bunda kerâhet yoktur. Çünkü böyle yapmakla ibadete yardım edilmiş ve doğal olan sıkıntı giderilmiş olur. Fetvâ da buna göredir.

Kendine güvenemeyen bir oruçlunun zevcesini öpmesi mekrûhtur. Oruçlu kimsenin cünüb olarak sabahlaması veya gündüzün uyuyup ihtilam olması orucuna zarar vermez.

Oruçlu kimsenin gül ve misk gibi kokuları koklaması mekrûh değildir. Sürme çekmesi, bıyık yağı kullanması da mekrûh değildir.

Ancak erkeklerin süs maksadı ile sürme çekmeleri ve bıyıklarına yağ sürmeleri mekrûhtur.

---

URL Kopyala