Hasta kimseye okuyarak şifa arama (rukye) karşılığında ücret almakta bir sakınca yoktur. Zira Sahihayn’da (Buhari ve Müslim) sabit olduğuna göre, bir grup sahabe (Allah onlardan razı olsun) bir Arap kabilesine gelmişlerdi. Kabile halkı onları misafir etmedi. Kabilenin beyi zehirlenmişti ve her şeyi yaptılar ama fayda etmedi. Bunun üzerine sahabe heyetine gelerek: “Aranızda okuyarak şifa verecek biri var mı? Beyimiz zehirlendi” dediler. Sahabeler: “Evet var, ancak siz bizi misafir etmediniz, bu yüzden ücret karşılığında okuruz” dediler. Bir sürü koyun karşılığında anlaştılar. Sahabelerden biri Fatiha suresini okuyarak ona şifa oldu. Onlara anlaştıkları ücreti verdiler. Sahabeler aralarında: “Peygamber sallallahu aleyhi ve sellem’e haber vermeden hiçbir şey yapmayacağız” dediler. Medine’ye geldiklerinde durumu ona haber verdiler. Peygamber sallallahu aleyhi ve sellem: “Doğru yapmışsınız” buyurdu. (Buhari, 2115; Müslim, 4080)

Hasta, büyülenmiş veya cinlenmiş kimselerin tedavisi için suya ve zeytinyağına okuyup üflemekte de bir sakınca yoktur. Ancak hastaya okuyup üzerine üflemek daha öncelikli, daha faziletli ve daha mükemmeldir. Ebu Davud rahimehullah hasen bir senetle rivayet etmiştir ki, Peygamber sallallahu aleyhi ve sellem Sabit bin Kays bin Şemmas için suya okumuş ve o suyu üzerine dökmüştür. Peygamber sallallahu aleyhi ve sellem şöyle buyurmuştur: “Şirk içermediği sürece rukyede (okuyarak şifa aramada) bir beis yoktur.” (Müslim, 4079) Bu sahih hadis, hastanın kendisine, suya, zeytinyağına ve benzeri şeylere okuyarak şifa aramayı kapsamaktadır. Rukyenin caiz olduğu ve karşılığında ücret almanın caiz olduğu durumlarda, evde, kiralanmış bir yerde veya özel bir mülkte yapılması arasında bir fark yoktur. Ancak bu işi yapan işin ehli olmalı, makul ücret istemeli ve asıl amaç hastalara Allah rızası için yardımcı olmak kastıyla yapılmalıdır.