Menü

İslam Devleti misyonerlik faaliyetlerine müsaade eder mi?

Aşevi İnşaatı Yardımı - Huzurlu Gönüller Eğitim Vakfı
Aşevi İnşaatı Yardımı - Huzurlu Gönüller Eğitim Vakfı
Aşevi İnşaatı Yardımı - Huzurlu Gönüller Eğitim Vakfı
751 görüntülemeGayrimüslimlerle İlişkiler

İslam Devleti misyonerlik faaliyetlerine müsaade eder mi?

Misyonerlere karşı İslamiyet in hükmü nedir? Yani şeriata göre Müslümanlara gayri müslimliği tebliğ eden kişilere veya papazlara ne yapılır, izin verilir mi?

Kendilerine tanınan inanç hürriyetinin bir gereği olarak zimmîlerin ibadetleri ve mâbedleri başta olmak üzere dinî eğitim ve öğretimleri devletin himayesi altına alınmıştır. Ancak İslam Devleti sınırları içerisinde misyonerlik faaliyetlerinde bulunmalarına müsaade edilmesi söz konusu değildir. Zimmîlerin dinî veya siyasî liderleri devletle cemaat arasındaki irtibatı sağlayan kimselerdir. Cemaatin durumundan devlete karşı sorumlu olan bu liderlerin belli başlı görevleri şunlardır: Vergileri toplamak, mâbedlere, eğitim ve öğretim kurumlarına din adamı ve öğretmen göndermek, kendi aralarındaki özel hukuk davalarına bakmak üzere hâkim tayin etmek, cemaat içi disiplini sağlamak, gerekirse idam hariç bazı cezalar vermek, cemaatin ticarî faaliyetlerini düzenlemek ve genel ahlâkı korumak için tedbirler almak. Hıristiyanların devlet nezdindeki temsilcileri patrik, yahudilerinki re’sülcâlût, Mecûsîler’inki dihkandı (ispehbed veya merzübân). Kendi din adamları tarafından seçilen bu liderlerin tayinini halife bir menşurla yapardı.

Her din mensubunun kendi dinini yaymaya çalışması onun tabii hakkıdır. Ancak misyonerler, Hristiyanlığın devlet dini haline gelmesinden itibaren masum tebliğ anlayışından uzaklaşmışlar ve başka çıkarlara alet olmuşlardır. Misyonerlerin tebliğ anlayışının dışına çıktıkları diğer bir nokta da yalan, iftira ve karalamaya başvurmaları, fakirlik, mahrumiyet, tabii afet vb. zor şartları istismar etmeleridir. Sonuç olarak denilebilir ki; Allah katında hak din İslam’dır (Al-i İmran, 3/19), bununla beraber dinde zorlama yoktur. (Bakara, 2/256) Bu anlamda başka din mensupları İslam’a zorlanamaz, kendi dinlerini yaşamalarına imkan verilir. Fakat unutulmamalıdır ki, insanların zaaf noktalarından yararlanarak misyonerlik yapmak ve farklı amaçlara hizmet etmek inancını yaşamak ile aynı şeyler değildir. Dolayısıyla misyonerlik faaliyeti, bir tebliğ ve propagandadan öte, sinsi başka amaçları da içerdiği için buna izin verilmesi İslam açısından asla söz konusu değildir. Bu tür faaliyetler yapıldığı takdirde yetkili makamlar müdahalede bulunup gerekli gördüğünde bazı müeyyideleri uygulama salahiyetine de sahiptir.

İsmail Hakkı Yelkenci tarafından yayınlandı 11/08/2024

URL Kopyala
0
Cevap yaz..