İslam’da evlatlık almak, evlat edinmenin hükmü nedir?
İslam’da evlatlık almak, evlat edinmenin hükmü nedir?
Başkasına evlatlık olarak verilen kişinin, öz babasından mîrâs hakkı var mıdır?
Bu konudaki âyetin meali şöyledir: “Allah, evlatlıklarınızı oğullarınız gibi tutmanızı meşru kılmadı. Bunlar, sizin dillerinize doladığınız boş sözlerdir. Allah ise gerçeği söyler ve doğru yola O eriştirir. Onları (evlat edindiklerinizi) babalarına nisbet ederek çağırın. Allah yanında en doğrusu budur. Eğer babalarının kim olduğunu bilmiyorsanız, bu takdirde onları din kardeşleriniz ve görüp gözettiğiniz kimseler olarak kabul edin. Yanılarak yaptıklarınızda size vebal yoktur.” (Ahzab, 33/4-5) İşte bu âyet-i kerime ile evlatlık âdeti kaldırılmış oldu. Meşru olmayan bu âdet haram kılındı. Çünkü evlatlıkla ne hakiki bir evlat olunur ne de evlatlık edinen kişi gerçek bir baba olur.
Dinimizde, evlat edinilenin aslî nesebinin zayi edildiği, evlat edinenlerin nesebine kaydedildiği, hukuki birtakım sonuçlar doğuran evlatlık müessesesi kabul edilmemiştir.[1] Bununla beraber kimsesiz çocukların hiçbir hukuki sonuç doğurmaksızın, hayırsever kimseler tarafından mahremiyet sınırlarına riâyet ederek, bakılıp büyütülmesi de mümkündür. Bu durumda ise, aralarında tek veya çift taraflı bir mîrâsçılık ilişkisi olamaz. Ancak kimsesiz çocukları sahiplenen bu kişiler, hayatta iken diledikleri kadar malı, sahiplendikleri çocuğa hibe edebilecekleri gibi, mallarının üçte birini vasiyet yoluyla da bırakabilirler.[2] Bununla birlikte, bir çocuk başkası tarafından evlat edinilmiş olsa, gerçek babasının nesebinden çıkmış olmadığından onun mîrâsında da hak sahibidir.
Kaynakça:
[1] Ahzâb Sûresi: 4-5; İbn Mâce, Kitâbu’l-hudûd, bâb-u man iddeâ ilâ ğayri ebîhi 1, h. no: 2609
[2] Mevsılî, el-İhtiyar, Kitâbu’l-hibe; c. 3, s. 48
URL Kopyala
