Taif halkı Peygamberimize (s.a.s.) fiziksel ve manevi olarak en büyük zulmü yapmıştır, ancak Efendimiz (s.a.s.) buna karşılık onların helakini değil, hidayetini ve gelecekteki nesillerinin doğru yola gelmesini dilemiştir. ​Bu durum, Müslüman olmayan mazlum bir kişi için sıkıntının giderilmesi ve özellikle hidayet (doğru yolu bulma) duasının caiz, hatta İslami merhamet ve adalete uygun bir davranış olduğunun en güçlü delillerindendir. Dolayısıyla Müslüman olmayan ancak zulme uğramış (mazlum) bir kişi için dua etmek caizdir. İslam’da adaletin ve zulme karşı durmanın önemi büyüktür. İslam, zulmün kimden gelirse gelsin, kime yapılırsa yapılsın kesinlikle reddedilmesini emreder. Mazlumun, yani zulme uğrayanın dinine bakılmaksızın, onun durumunun düzeltilmesi ve zulmün kaldırılması için dua etmek bu emre uygundur. İslam’ın temelinde rahmet (merhamet) vardır. Sıkıntı çeken, zor durumda olan her canlıya karşı şefkat göstermek ve Allah’tan onların sıkıntılarının giderilmesini dilemek insani ve İslami bir erdemdir. Gayrimüslimler için yapılan duaların en güzeli ve yaygını, onların İslam’la şereflenmeleri, yani hidayete ermeleri için yapılan duadır. Bu aynı zamanda onların dünyada ve ahiretteki en büyük sıkıntılarının giderilmesini istemektir. ​Özetle, Müslüman olmayan mazlum bir kişinin zulümden kurtulması, sıkıntısının giderilmesi ve genel olarak esenliğe kavuşması için dua etmekte herhangi bir sakınca yoktur; aksine bu, İslam’ın merhamet ve adalet anlayışına uygun bir davranıştır.