Birinin sesini habersizce kaydetmenin, genel olarak kul hakkına girip girmediği konusu, hem hukuki hem de dini açıdan farklı yorumlara açık bir durumdur. Türk Ceza Kanunu’na göre, kişiler arasındaki konuşmaların dinlenmesi ve kaydedilmesi suçtur (TCK Madde 137, “Hukuka Aykırı Olarak Kişisel Verileri Kaydetmek”). Bu durum, özel hayatın gizliliğinin ihlali kapsamına girer ve yasal yaptırımları vardır. Hukuken suç sayılan bir eylem, genellikle dini ve ahlaki açıdan da tasvip edilmeyen bir eylemdir. İslam’da kul hakkı, bir kişinin başka bir kişi üzerindeki maddi veya manevi haklarını ihlal etmesi durumudur ve büyük önem taşır. Bir kişinin rızası olmadan sesinin kaydedilmesi, o kişinin özel hayatının gizliliğini ihlal anlamına gelebilir. İslam dini, kişilerin mahremiyetine ve özel hayatına saygı gösterilmesini emreder. Bu bağlamda, rızasız bir kayıt, kişinin mahremiyetine müdahale olarak kul hakkına girebilir.

Eğer ses kaydı, kişiyi aldatma, ona karşı hile yapma veya onu manipüle etme amacıyla yapılıyorsa, bu kesinlikle kul hakkıdır. İslam, dürüstlüğü ve adaleti emreder. Kaydedilen sesin daha sonra kötü niyetle kullanılması, kişinin itibarını zedelemesi veya ona zarar vermesi durumunda da kul hakkı doğar. Eğer ses kaydının arkasında kötü bir niyet yoksa, sadece ihtiyaca binaen yapılmışsa ve başkasına zarar verme amacı güdülmüyorsa, bu durumda doğrudan bir “kul hakkı” ihlali olup olmadığı daha tartışmalı hale gelir. Ancak yine de kişinin rızası olmaması etik bir sorun teşkil eder. Sonuç olarak, birinin sesini habersizce kaydetmek, genel olarak kul hakkına girme potansiyeli yüksek olan bir eylemdir. Özellikle kötü niyetle yapılması, kişinin özel hayatına müdahale etmesi, itibarını zedelemesi veya aldatma amacı taşıması durumunda kesinlikle kul hakkı ihlali söz konusudur. Nitekim hukuken de suç teşkil etmesi, bu eylemin ciddiyetini göstermektedir.