İslam alimlerinin genel görüşüne göre, bir hayvan kurban niyetiyle ayrılıp belirlendiğinde, artık onun eti, sütü, yünü gibi faydalarından sahibinin yararlanması uygun görülmez. Çünkü bu hayvan, Allah rızası için kesilecek bir ibadet vasıtası olmuştur. Kurbanlık olarak satın alınan veya kurbanlık olarak tayin edilen hayvanın sütünün kullanılması tahrimen mekruhtur. Eğer kurban vakti yakınsa, memesi soğuk suyla ıslatılır (yani sağılmaz), aksi takdirde sağılır ve sütü tasadduk edilir, Tıpkı “el-Kifaye” adlı eserde geçtiği gibi. Kurban kesilmeden önce yününün kırkılıp bundan faydalanılması mekruhtur; çünkü kurban eden kişi, hayvanın tüm parçalarıyla birlikte kurban ibadetini yerine getirmeyi taahhüt etmiştir. Kesimden sonra ise durum farklıdır; zira kurban ibadeti yerine getirilmiş olur ve sonrasında ondan faydalanmak kendisine serbest kılınır. Sütünden faydalanması da yünde olduğu gibi mekruhtur. (Raddu’l-muhtâr,  6/379) Ashabımızdan (Hanefi fakihlerinden) bazıları, zengin olan kişinin hayvanın sütünden ve yününden faydalanmasını caiz görmüştür; çünkü zenginler için vacip olan kurbanlık, zimmetlerindedir ve belirli bir hayvanla tayin edilmez. (el-Binaye, 12/57) Ancak İmam Kerhi “Muhtasar” adlı eserinde şöyle demiştir: “Kurban kesilmeden önce hayvanı sağması uygun değildir, eğer sağarsa sütü tasadduk etmelidir.” Nitekim Hanefi mezhebinde genel kabul gören tercih de bu yöndedir.